فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 4، شماره 4، زمستان 90 ، شماره پی در پی 14

تحلیل سبک شناسانه پنجاه غزل خواجوی کرمانی

صفحه (0 - 0)
شیرزاد طایفی،لیلا کمالخانی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
بررسی سبکی هر اثر ادبی، یکی از ابزارهای مهم در تعیین شاخصه های زبانی، ادبی و فکری آن اثر است، که با داده های دقیق آماری جایگاه و اهمیت نوشته را بیش از پیش روشنتر میکند. در واقع، تبیین سبک نوشتاری بر اساس داده های آماری، نشاندهندۀ زیرساخت و روساخت هنر صاحب سبک و اثبات کنندۀ ویژگیهای برجستۀ نوشته است.در این نوشته با نگاهی سبک شناسانه به پنجاه غزل از خواجوی کرمانی، غزلهای انتخابی در سه سطح زبانی، ادبی و فکری مورد بررسی قرار گرفته است. در هر سطح، توضیح و تحلیلی همراه با شواهدی از غزلها آمده، آنگاه به برجستگیها و نوآوریهای سبک خواجو در هر سطح اشاره گردیده و نتیجۀ بدست آمده بیان شده است. در سطح ادبی، کلمات مسجع و آهنگین بسامد بالایی دارد و یکی از بارزترین خصیصهها است. در محور زبانی، بیشتر فعلها در زمان حال بکار برده شده و در سطح فکری، مفاهیم و معانی عاشقانه بر بیشتر غزلها حکمفرماست.آمارهای ارائه شده و تحلیلهای مبتنی بر آن، یکی از پایهای ترین بخشهای پژوهش حاضر و نتایج حاصل از آن، بهترین الگو و زمینه برای آشنایی با ساختار و محتوای غزلهای مورد بحث است.

کلمات کلیدی
خواجوی کرمانی , غزل , سبک , سطح زبانی , سطح ادبی , سطح فکری